بیش فعالی: انواع، علائم و گزینه‌های درمان –ADHD

بیش فعالی: انواع، علائم و گزینه‌های درمان – ADHD

آیا تا به حال مشکل تمرکز داشته‌اید، نشستن بدون حرکت برایتان مشکل بوده، سخن دیگران را هنگام گفتگو قطع کرده اید، یا رفتار پر خطر با علم به احتمال آسیب دیدگی داشته اید؟

هرچند اکثر افراد، اطفال و بزرگ‌ترها، گاهی اوقات با این چالش‌ها مواجه می‌شوند، اما افرادی که با اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی (ADHD) زندگی می‌کنند، ممکن است به صورت مداوم با آنها روبرو شوند. علائم اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی (ADHD) تأثیری بر روی عملکرد شما خواهند داشت و در کودکان می‌توانند باعث اختلال رشد شود. پس اگر شما اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی (ADHD) دارید، ممکن است سوالاتی مانند: آیا می‌توانم از آن خلاص شوم؟ آیا می‌تواند بدتر شود؟ چه درمان‌هایی برای من بهترین نتیجه را دارند؟ چرا اخیرا تعداد زیادی از علائم ADHD دارم؟ را در ذهن دارید. این سوالات و نگرانی‌ها طبیعی هستند و رایج می‌باشند. با اطلاعات صحیح، می‌توانید بیاموزید که اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی چیست و چگونه می‌توانید با آن کنار بیایید.

ADHD چیست؟

اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی (ADHD) یک اختلال عصبی توسعه‌ای رایج است که بر رفتار شما تأثیر می‌گذارد.علائم آن معمولاً شامل الگوهای مداوم و پیوسته‌ای از عدم تمرکز، عدم توانایی در تمرکز، بیش‌فعالی یا تعجیل می‌شوند. این الگوها ممکن است باعث چالش در انجام فعالیت های روزانه و توسعه مهارت‌های فردی شود. عموما ADHD در کودکی، حدود سن 6-12 سالگی تشخیص داده می‌شود، اما علائم ممکن است در هر سنی آشکار شوند. تشخیص دیرهنگام ADHD ممکن است به این معنا باشد که علائم شما از کودکی وجود داشته است، اما به‌طور اشتباه تشخیص داده نشده است. حدود 11% از کودکان، 8.7% از نوجوانان، و 4.4% از بزرگ‌ترها در ایالات متحده با علائم ADHD زندگی می‌کنند. این اختلال به طور رایجتر در مردان نسبت به زنان تشخیص داده می‌شود. هرکس تجربه ADHD را به یک شکل خاص نمی‌کند. بسته به نوع ADHD و علائم شما، برخی از چالش‌های متداول عبارتند از:

بیش‌فعالی: ، صحبت‌ زیاد یا بیقراری

تعجیل: عدم توانایی صبر کردن و ناشکیبا بودن

همچنین ممکن است ترکیبی از علائم بیش‌فعالی و تعجیل را تجربه کنید.

علایم ADHD

علائم اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی (A

DHD) برای هر فرد ممکن است متفاوت باشد. به عنوان مثال، علائم ADHD در بزرگ‌ترها ممکن است با علائم ADHD در کودکان متفاوت باشد.ممکن است تجربه شما از ADHD با تجربه فرد دیگری که همچنان با این شرایط تشخیص داده شده است، متفاوت باش

د. این اتفاق عجیب نیست.علائم همچنین به نوعADHDی که شما دارید وابسته خواهند بود. ممکن است شما به تاخیر در انجام وظایف دچار شوید یا ممکن است بی قراری در انتظار کشیدن داشته باشید.

سه نوع اصلی از ADHD وجود دارد:

ADHD نقص توجهی: این نوع اصلی‌ترین ویژگی‌های آن اشکال در توجه به یک وظیفه یا کار است. همچنین، تمایل به حواس‌پرتی نیز وجود دارد. به طور معمول علائم بیش‌فعالی در این نوع رخ نمی دهد.

ADHD بیش‌فعالی-تعجیلی: اصلی‌ترین ویژگی‌های این نوع رفتارهای مخرب بسیار شدید، بیش اندازه یا مختلف و عدم کنترل اراده است. در این مورد، حواس‌پرتی یا دشواری در تمرکز به‌صورت کمتر دیده می‌شود. این نوع نایاب ADHD است.

ADHD ترکیبی: متداول‌ترین نوع ADHD است. این نوع علائم هر دو نوع نقص توجهی و بیش‌فعالی-تعجیلی را با هم دارد.

علائم عمومی اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی (ADHD) عبارتند از:

• فراموش کاری
• عادت به حواس‌پرتی
• گم کردن یا اشتباه‌گذاشتن اشیاء
• رفتار ناگهانی یا تصمیم‌گیری فوری
• کمبود انگیزه برای فعالیت‌های خاص یا به‌طور کلی
• دشواری در سازماندهی یا انجام وظایف
• عدم توانایی در دنبال کردن دستورالعمل‌ها
• مداومت در تغییر فعالیت از یکی به دیگری
• انجام رفتارهایی که ممکن است شما یا دیگران را در معرض خطر قرار دهد
• دشواری برای تمرکز در یک گفتگو

علت‌ها و تشخیص اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی (ADHD):

علل: دلیل دقیق اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی (ADHD) در بزرگ‌ترها یا کودکان هنوز مشخص نشده است. کارشناسان باور دارند که این احتمالاً ناشی از ترکیبی از عوامل شامل موارد زیر می‌باشد:

• ژنتیک
• توسعه مغز
• تجارب زندگی در دوران کودکی و بلوغ
• تغییر ناگهانی و همزمان شرایط
• آسیب‌های مغزی

تست‌های خاصی مانند پرتو ایکس یا آزمایشات آزمایشگاهی برای تشخیص ADHD وجود ندارد. با این حال، تعدادی از آزمون‌های روان‌شناختی وجود دارند. این اختلال معمولاً پس از چند جلسه با یک روان درمانگر تشخیص داده می‌شود.اگر نگران رفتارهای کودک خود یا خودتان هستید، یک روان درمانگر می تواند با بررسی سابقه پزشکی شما یا فرزندتان به شما کمک کند.

آیا اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی (ADHD) و اختلال اوتیسم (ASD) با یکدیگر ارتباط دارند؟

هر دو ADHD و اختلال اوتیسم (ASD) اختلالات توسعه‌ای عصبی هستند. این به معنای آن است که روی مغز و سیستم عصبی مرکزی شما به شکل‌های خاصی تأثیر می‌گذارند.اما این بدان معنا نیست که آنها مرتبط هستند. ADHD و اوتیسم اگرچه تشخیص‌های متفاوتی دارند، اما علائم گاهی اوقات همپوشانی دارند. در واقع، تحقیقات نشان می‌دهد که تقریباً 1 نفر از هر 8 کودک مبتلا به ADHD نیز تاکنون تشخیص مثبت ASD داشته است. دلیل دقیق این موضوع هنوز مشخص نیست.

آیا اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی (ADHD) و اختلال دوقطبی یکسان هستند؟

ADHD و اختلال دوقطبی نیز دو اختلال جداگانه و متفاوت در حوزه سلامت روانی هستند، اما گاهی اوقات همپوشانی دارند.

یک بررسی ادبیات موضوع در سال 2021 نشان داد که 1 نفر از هر 13 نفر بزرگسال با ADHD همچنین تشخیص اختلال دوقطبی دریافت کرده‌اند.

همان بررسی نشان داد که تقریباً 1 نفر از هر 6 نفر بزرگسال با اختلال دوقطبی نیز تشخیص مثبت ADHD داشته اند.

آیا افراد مبتلا به ADHD با علائم اضطراب زندگی می‌کنند؟

بعضی از کودکان و بزرگسالان با ADHD علائم اختلالات اضطراب را تجربه می‌کنند، اما ارتباط مستقیم بین این دو تاکنون ثابت نشده است.اگر شما با ADHD زندگی می‌کنید، تشخیص بین علائم این اختلال و نشانه‌های اضطراب ممکن است چالش‌برانگیز باشد. ADHD عمدتاً بر رفتارها و توانایی تمرکز بر یک وظیفه تأثیر می‌گذارد. از سوی دیگر، اضطراب به طور عمده به احساسات شدید نگرانی و ترس منجر می شود. علی رقم تفاوت‌ها، تخمین زده می‌شود که در حدود 25٪ از موارد، علائم این دو شرایط با یکدیگر همپوشانی دارند.

آیا اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی (ADHD) قابل درمان است؟

بله، بدون محدودیت سنی که در آن تشخیص داده شده‌اید، می‌توان ADHD را درمان کرد و علائم آن را مدیریت نمود.

با این حال، ADHD چیزی نیست که به‌طور خود به خود درمان شود.  در اکثر موارد، این امر نیاز به کمک یک روان درمانگر دارد.

برخی از گزینه‌های درمان متداول برای ADHD عبارتند از:

• داروها
• روان‌درمانی
• مدیریت رفتار

در بسیاری از موارد، ترکیبی از همه این‌ها ضروری است.

اگر با ADHD و دیگر شرایط سلامت روانی زندگی می‌کنید، پزشک شما ممکن است بخواهد ابتدا به علائمی که بیشتر بر شما تأثیر می‌گذارند، بپردازد. کودکان مبتلا به ADHD اغلب درمان‌هایی مبتنی بر درمان رفتاری و مصرف دارو تجربه می‌کنند. درمان‌های مختلف دارویی و گزینه‌های خرید بدون نیاز به نسخه برای درمان ADHD در هر دو کودکان و بزرگسالان وجود دارد.پزشک، روانپزشک یا پزشک کودکان معمولاً داروها و دزها مختلف را امتحان می‌کنند تا بهترین گزینه برای شما و علائم شما را پیدا کنند. گاهی اوقات این فرآیند ممکن است مدتی طول بکشد.

طبیعی است که حس بی‌صبری یا نگرانی در مورد درمان خود داشته باشید. شاید حتی بپرسید که آیا داروهای ADHD شخصیت شما را تغییر می‌دهند یا در جهت‌های دیگر تأثیر می‌گذارند. هیچ شواهدی دال بر این موضوع وجود ندارد.

استراتژی‌های مراقبتی شخصی:

اما ADHD قابل مدیریت است. و شما می‌توانید آگاهانه به درمان خود کمک کنید. علاوه بر دارو و روان درمانی، چند کار دیگر نیز می‌توانید خودتان انجام دهید تا به شما کمک کند:

– مصرف یک رژیم غذایی متعادل: مصرف روزانه مواد غذایی مانند میوه، سبزیجات و مواد غذایی سبوس دار

– ورزش و فعالیت بدنی فراوان: در طول روز به مقدار کافی ورزش کنید.

– خواب کافی: حداقل 7 ساعت خواب پیشنهاد می‌شود.

– قدم‌زدن روزانه یا گردش در فضای باز

– حفظ محیط بدون درهم ریختگی: محیط پیرامون خود را مرتب نگه دارید.

– محدود کردن زمان صفحه نمایش: از جمله تلویزیون، کامپیوتر، تبلت و تلفن.

– تنظیم هشدارها و یادآورها برای وظایف یا تاریخ‌های خاص

– کار بر روی یک کار به جای چندین کار همزمان: به جای انجام چندین وظیفه، به یک وظیفه بپردازید.

– محدود کردن حواس پرتی ها از جمله صداهای بلند، صداهای تقویم و نگه داشتن تلفن همیشه در دسترس: کمتر در دسترس باشید.

– نگه داشتن یک لیست یا دفتر خاطرات برای ثبت برخی از علائم و تجارب خود: ثبت علائم و تجربیات می‌تواند به شما کمک کند.

با گذر زمان و با تمرین، می‌توانید استراتژی‌هایی را توسعه دهید که به شما در افزایش تمرکز و کنترل تمرکز کمک کنند.

چه زمانی که به کمک فوری نیاز است:

هر کودک و بزرگسال با ADHD منحصر به فرد است. ADHDاصلاً هویت شما را تغییر نمی‌دهد، تنها نحوه رفتار شما را در برخی از مواقع تحت تأثیر قرار می‌دهد.

قطعاً توصیه می‌شود که به یک روان درمانگر برای درمان علائم ADHD مراجعه کنید. این امر حیاتی است اگر:

• این عدم تمرکزها امنیت شما و دیگران را به خطر می‌اندازد.
• به فکر آسیب زدن به خود یا دیگران هستید.
• نمی‌توانید امور عادی زندگی روزمره‌تان را انجام دهید.
• علائم جسمی بیماری را تجربه می‌کنید.
• با علائم بیماری های دیگری مانند افسردگی یا اضطراب زندگی می‌کنید.

قدم بعد:

اگر دارای این علائم هستید با مراجعه به یک روان درمانگر سعی کنید که این مشکل را برطرف کنید. بیماری های روان همانند بیماری های فیزیکی در صورت عدم توجه می توانند سبب بروز مشکلات جبران ناپذیر شوند.

منبع:

https://psychcentral.com/adhd/adhd-overview#when-to-seek-help